Suring Basa: Ang Pag-ibig

1.    Pagkilala Sa May  Akda

Si Emilio Jacinto- ang sumulat ng akdang pinamagatang “ANG PAG-IBIG”

                                  

2. Uri ng Panitikan

         Pagtukoy sa mga anyo ng panitikan sinulat sa himig o damdaming taglay nito.

Sagot:

                   Sanaysay- ito ay isang maiksing komposisyon na kalimitang nag lalaman ng personal na opinyon nang may akda.

3.Layunin ng Akda

          Pagsusuri sa kahalagahan ng akda kung bakit/sinulat/layunin ba nitong magpakilos o manghikayat,magprotesta at iba pa.

Sagot:

Layunin nitong mag bigay aliw sa mga mambabasa.

4.Tema ng Paksa ng Akda

         Ito ba ay makabuluhan,napapanahon,makatotohanan, at mag-aangat  o tutugon sa sinseridad ng mambabasa.

Sagot:

          Ayon sa akda, ito ay makatotohanan at napapanahon.

5.Mga Tauhan/Karakter sa Akda

          Ang mga karakter ba ay anyo ng mga taong likhang lipunang ginagalawan,mga taong di pa nililikha sa panahong kinabibilangan o mga taong nilikha,nabubuhay o namamatay.

Sagot:

           Ang tauhan ay ang mga taong umiibig.

6.Tagpuan/Panahon

          Binibigyang pansin sa panunuring pampanitikan ang kasaysayan,kapaligiran at panahong saklaw ng isang akda bilang mga saksi ng kalagayan o katayuan ng isang indibidwal ng kanyang kaugnayan sa kapwa at lipunan.

Sagot:

          Para sa akin ang tagpuan nito ay ang puso ng tao.

7. Nilalaman/Balangkas ng mga pangyayari

          Isa bang gasgas na pangyayari ang nilalahad sa akda? May kakaiba ba sa nilalamang taglay? Dati o luma na bang pangyayaring may bagong bihis, anyo, anggulo o pananaw? Dating binuo ang balangkas ng may akda?

          May kaisahan ba ang balangkas ng akda? May kaisahan ba ang pagkakalapit ng mga pangyayari simula sa simula hanggang wakas? May natutunan ka ba sa nilalaman ng akda?

Sagot:

          Punong puno ng magagandang aral ang akda na dapat tumugon sa mga mambabasa.

8.Mga Kaisipan/Ideyang Taglay ng Akda

       

  Ang akdang pampanitikan ay nagtataglay at nagpapaliwanag sa mga kaisipang umiiral ,tinatanggap at pinatutunayan ang mga tiyak na sitwasyon o karanasan . Maaari ring ang mga kaisipang ito ay saling atin,pabulaanan,mabago o palitan. Ito ang mga makatotohanang unibersal likas sa tao at lipunan, mga batas ng kalikasan , sistema ng mga ideya o paniniwalang kumokontrol sa buhay , mahalagang masuri sa akda ang mga kaisipang ginagamit na batayan sa paglahad ng pangyayari.

Sagot:

          Nais nitong imulat tayong mga taong umiibig.

9.Istilo ng Pagkakasulat ng Akda

       Epektibo ba ang paraan ng mga gamit ng mga salita . Angkop ba ang antas ng pang-unawa ng mga mambabasa sa pagkabuo ng akda.Maylaya ba ang istilo ng pagkasulat sa nilalaman ng akda ? Ito ba ay may kahalagahang tutugon sa panlasa ng mambabasa at sa katangian ng isang mahusay na akda.

Sagot:

          Kapani-paniwala ang mga nabanggit sa akda.

10.Buod

          Hindi kailangang isulat ng mahaba ang istorya ng akda ang pagbanggit ng mahalagang detalye ang bigyang tuon.

Sa lahat ng damdamin ng puso ng tao ay wala nang mahal at dakila na gaya ng pag - ibig. Ang katuwiran, ang katotohanan, ang kabutihan, ang kagandahan, ang may kapal at ang kapwa tao ay siya lamang mangyayaring maging sanhi ng pag - ibig, siya lamang ang makapagpapabukal sa loob ng tunay at wagas na pag - ibig. Kung ang masama at matuwid ay ninanasa rin ng loob, hindi ang pag - ibig ang siyang tunay na may udyok kundi ang kapalaluan at ang kasakiman Kung ang pag - ibig ay wala, ang mga bayan ay hindi magtatagal at kara- karakang mapapawi sa balat ng lupa ang lahat ng pagkakapisan at pagkakaisa, at ang kabuhayan ay matutulad sa isang dahaon ng kahoy na niluoy ng init at tinangay ng hanging mabilis.. Ang tunay na pag - ibig ay walang iba kundi yong makakaakay sa tao sa mga dkilang gawa sukdulang ikawala ng buhay sampu ng kaginhawaan. Ngunit ang kasakiman at ang katampalasanan ay nag aayo ring pag - ibig kung minsan, at kung magkagayon na ay libu - libong mararawal na kapakinabangan ang nakakapalit ng ga - patak na pagkakawanggawa na nagiging tabing pa man din ng kalupitan at ng masakim na pag - iimbot sa aba ng mga bulag na isip na nararahuyo sa ganitong pag - ibig. Ang pag - ibig, wala na kundi ang pag - ibig na tanging binabalungan ng matatamis na alaala sa nagdaan at nang pag - asa naman sa darating. Sa malawak na dagat ng ating mga kahirapan at pagkadusta, ang pag - ibig ang siyang nagiging dahilan lamangkung kaya natin minamahal pa ang buhay. Kung ang magulang ay walang pag - ibig sa anak, sino ang magbabatang mag - iiwi sa mga sanggol?At mabubuhay naman kaya ang mga anak sa sarili lamang nila?Kung ang anak naman kaya ay walang pag - ibig sa magulang, sino ang magiging alalay sa katandaan? Ang kamatayan ay lalo pang matamis kaysa buhay na parang matandang nangangatal ang tuhod at nanlalabo ang pagod na mga mata ay wala nang malingapang mag- aakay at makaaaliw sa kanyang kahinaan. Ang pagkaawa sa ating mga kapwa na inilugmok ng sawing kapalaran hanggang sa tayo'y mahikaya't na sila'y bahaginan ng kaunting kaluwagan; ng ating pagtatanggol sa naaapi hanggang sa isapanganib at damayan natin ang ating buhay; ang pagkakawanggawa sa lahat kung tunay na umusbong sa puso, alin ang pinagbubuhatan kundi ang pag - ibig? Ang tunay na pag - ibig ay walang ibubunga kundi ang tunay na ligaya at kaginhawahan; kalinpama't sapin - sapin ang dusang pinapasan ng mga bayani, at ang kanyang buhay ay nalipos ng karukhaan at lungkot, ang dahilan ay sapagkat hindi ang tunay na pag - ibig ang naghahari kundi ang taksil na pita sa yama't bulaang karangalan. Sa aba ng mga bayang hindi pinamamahayan ng wagas at matinding pag - ibig! Sa pag - ibig nunukal ang kinakailangang pagdadamayan at pagkakaisang magbibigay ng di maihahapay na lakas na kailangan sa pagsasanggalang ng matuwid. Sa aba ng mga bayang hindi pinamamahayan ng pag - ibig at binubulag ng hamak ng pagsasarili. Ang masasama'y walang ibang ninanasa kundi ang ganitong kalgayan. Gumagawa ng dan tungo sa pag aalitan, kaguluhan, pagtataniman at pagpapatayan sapagkat kinakailangan ng kanilang kasamaan. Ang hangarin nila ay mapagbuklod - buklod ang mga mamamayan upang kung mahina at dukha dahil sa pag - iiringan, sila ay makapagpapasasa sa kanilang kahinaan at karupukan.
Oh! sino ang makapagsasalaysay ng mga himalang gawa ng pag - ibig? Ang pagkakaisa na siya niyang kauna - unahang bunga ay siyang lkas at kabuhayan, at kung nagkakaisa na't nag iibigan ang lalong malaking hirap ay magaang pasanin, at ang muling ligaya'y matimyas na malalasap. Kung bakit nangyayari ang ganito, ay di matataos ng mga pusong hindi nakadarama ng tunay na pag - ibig. At upang mapagkilalang magaling na ang pag - ibig ay siyang naging susi at mutya ng kapayapaan at ligaya, ikaw na bumabasa nito, mapagnanakaw mo kya, mapagdadayaan o matatampalasan mo kaya ang iyong ina't mga kapatid? Hindi, sapagkat sila'y iniibig at sa halip ay dadamayan mo ng iyong dugo at sampung buhay kung sila'y nakikitang inaapi ng iba. Gayundin naman, kung ang lahat ay mag - iibigan at magpapalagayang tunay na magkakapatid, mawawala ang lahat ng mga pag - aapihan na nagbibigay ng madlang pasakit at di - mabatang kapaitan. Kung ang pag - ibig sa kapwa ay wala, nilulunod ng malabis na pagsasarili ang magagandang akala. Ipalalagay na may tapat na nais at tatawagin na marurunong ang mabuting magparaan upang magtamasasa dagta ng iba at ituturing na hangal yaong marunong dumamay sa kapighatian at pagkaapi ng kanyang mga kapatid. Maling mga isip at ligaw na loob ang nanambitan sa mga hirap na tao na inaakalang walang katapusan! Sukat ang matutong magmahal at manariwang muli sa mga puso ang wagas na pag - ibig sa kapwa at ang tinatawag na bayan ng hinagpis ay matutulad sa tunay na paraiso. 

Credit to:  Claire Manguinao


 Subscribe in a reader