ANG PINTIG NG KALAYAAN

Perlas ng Silangan kung siya’y tagurian

Mga bundok at dagat, siya’y napapaligiran;

Masasayang mamamayan ang sa kanyang nananahan,

Pilipinas na aming bayan, ikaw’y dapat itanghal.

Maraming hirap ang iyong naranasan

Sa kamay nitong mga dayuhan

Mga agila’t buwaya ang sa iyo’y sumagpang;

Sinugatan kang tunay na di mo malilimutan.

Sa krus at espada nitong mga Kastilaloy

Binusabos ang mga anak mo nang mahigpit na tatlong daang taon,

Pinagsamantalahan, hinamak, siniil ng mga kukong mapanugat

Kaya’t damdaming makabayan ay nasumpungan

Nitong mga bayaning nagbuwis ng buhay.

Sa taguring Indiyo, mga Propagandista’y nag-alimpuyo

Pangalang Rizal, del Pilar, Jaena ay pumailanlang sa langit-langitan ng

Tahimik na digmaan

Kahilinga’y ipinaaabot sa nagbibingi-bingihan

Hinanakit at galit sa panulat isinatitik.

Sa “Noli Me Tangere” at “El Filibusterismo” ni Rizal

Ating natunghayan kung pagpapalaganap nga ng Kristiyanismo

Ang kanilang pakay,

Saan ka nga ba nakasaksi na ang prayle’y nagsusugal

Naninilip, nagkaanak bunga ng makamundong kaasalan.

Sa matalim na tilamsik na panulat ni M. H. del Pilar

Pagkatao ng mga Kastila’y kanyang niluran,

Nag-aalimpuyong galit kanyang nilabanan

Sa “Dasalan at Tocsohan” kanyang inilarawan mga prayleng

Sa abito’y nagkukunwari lamang.

Subalit’t aking Ina, ito’y nawalan ng saysay

Erehe at pilibustero’y ibinintang kay Rizal,

Itinapon sa Dapitan, ipiniit sa kulungan

Buhay nilagot sa makasaysayang Bagumbayan.

Pagal na katawan, patuloy na nanupaypay

Subalit isang Bonifacio ang nagbigay-buhay

Sa kabiguan at kaapihang bumabalot sa Katagalugan,

Isinilang ang Kataas-taasang Kagalang-galangang Katipunan ng mga

Anak ng Bayan.

Sa taglay na tapat at kawalang pag-asa

Umusbong ang hangarin maghimagsik na,

Hawak ang tabak at pagpunit ng cedula

Sugod mga kapatid,kanyang paanyaya.

Nalugmok ang bayan, pakikipaglaban ay nawalan ng saysay

Kalayaang pinakamimithi ay pinagkakitaan,

Dating Panginoon ipinagbili sa bagong makapangyarihan

Na angkan nitong sina Uncle Sam.

Demokrasya’y tinamasa subalit kulang pa

Kahit pa sabihing ang Tagalog ang naging daluyan ng

Pakikipagtalastasan

Wala pa ring KALAYAAN

Dahil ang lahat ng mga gawain sa kanila’y pinararaanan.

Sa sarap at tamis nitong tsokolate

Makukulay na aklat – A – B – C

Mga THOMASITES nangaturp dine,

Salamat sa “repeat after me – A – A – Apple – Apple”

Mahal kong Ina kung ating babalikan

Mga hirap, dusa, at pighating iyong naranasan,

Hindi kayang bayaran libong salapi man

Ang pakikihamok ng mga anak mong tunay.

Kaya’t sa iyong ikaisandaan taong kalayaan

Aking dinarasal, pinakamimithi at inaasam-asam

Dalawang paa mo’y pakatatagan at mga kamay huwag huhulagpos

Sa pagkakatangan

Nang di na madagit ng mga lawing nagliliparan.