Ang Kalakalan sa Pilipinas

Kahirapan… isang pangunahing suliranin ng ating bansa na unti-unting kumikitil sa pag-asa ng mga mamamayan na magsikap makamit ang kaunlarang hinahangad ng lahat. Ang ugat - patuloy na pagbaba ng ekonomiya at pagbagsak ng halaga ng piso. Nakalulungkot isipin na kung gaano kabilis ang paglago ng makabagong teknolohiya ay ganoon naman kabagal ang pag-angat ng kabuhayan ng ating bansa noong sinaunang panahon hanggang sa pagdating ng mga dayuhang sumakop sa ating bansa, at maitatag ang Ikatlong Republika ng Pilipinas?

Ang kasaysayan ng kalakalan ng Pilipinas ay dumaan sa ilang yugto, bago pa man natin nararating ang sistemang ginagamit natin sa kasalukuyan.

Ang mga sinaunang pamayanang Pilipino ang nagpasimula ng pangangalakal sa ating bansa. Ang sistema ng kanilang pangangalakal ay barter o palitan, kung saan ang dalawang mangangalakal ay magpapalitan lamang ng kani-kanilang mga kalakal. Limitado ang mga produktong naipagpapalit ng ating mga ninuno sa mga dayuhang mangangalakal sapagkat umaasa lamang sila sa produkto ng kalikasan tulad ng perlas, mga lamang-dagat, mga kabibe, mga isda at mga yamang mineral tulad ng ginto.

Nang dumating ang mga Kastila sa ating bayan, binago nila ang simpleng sistema ng pangangalakal ng ating mga ninuno. Ipinakilala nila ang bagong sistema ng pamilihan. Bagama't nagtagumpay ang mga Kastila sa pagpapaunlad ng ating ekonomiya, nagkaroon din sila ng mga suliranin sa sistemang ito. Karamihan sa mga Pilipino ay hindi nagsikap na palaguin ang kanilang produksyon sapagkat malaking bahagi nito ay napupunta lamang sa pamahalaan at ang natitira ay halos hindi makasapat sa kanilang pangangailangan.

Ang mga tributo, "reales compras", kalakalang galyon at pang-aabuso ng mga alkalde ang nagbigay ng negatibong epekto sa ekonomiya ng bansa. Natuto ang mga Pilipino maging pabaya sa panloob na kalakalan. Sa kabila ng kalagayang ito, napayaman din ng bansa ang kulturang taglay sa larangan ng kalakalan. Ang dating barter ay naging malayang kalakalan na gumagamit ng salapi.

Malaki ang naiambag ng mga Amerikano ng dumating sila sa bansa. Nagkaroon ng bagong sigla sa pangkabuhayang pag-unlad ang Pilipinas. Napaunlad na mabuti ang anim na pangunahing produkto ng bansa: bigas, mais, niyog, abaka, asukal at tabako. Lubos na napabuti ang pagsasaka. Lumaki ang produksyon kaya't umangat ang pamumuhay ng mga tao.

Nakaragdag sa kalakalang panlabas ng Pilipinas ang pagtatatag ng limitadong malayang kalakalan sa Estados Unidos noong 1909. Sa tulong ng Amerika, malaki ang iniunlad ng kabuhayan ng bansa.

Nang matamo ng Pilipinas ang kasarinlan noong 1946, malaki ang iniunlad ng pangkabuhayan ng mga Pilipino. Sa panahon ding ito itinakda ang Batas Bell sa kalakalan. Ito ang batas na nagtatakda ng ugnayang-pangkalakalan sa pagitan ng Pilipinas at Estados Unidos na umiral hanggang 1954. Pangunahing probisyon nito ang pagtatakda ng malayang kalakalan.

Sa bawat panahong pamumuno ng iba't ibang pangulo ng bansa, sinikap nilang maibangon ang unti-unting pagbagsak ng ekonomiya ng bansa. Bumuo ang bawat isa sa kanila ng programa upang mapahusay ang takbo ng ating ekonomiya at maiangat ang pamantayan ng kabuhayan ng bawat pamilyang Pilipino.

Sa kasalukuyang kalagayan ng ating kalakalan, malaki pa ang pag-asa ng ating bansa na mapabuti ang kalagayan nito kung tayo ay sama-samang kikilos bago mahuli ang lahat!