Suring Basa: Lura ng Demonyo

I.  Pagkilala sa may Akda

-          Lualhati Bautista

Isa siyang bantog na babaeng manunulat. Ipinanganak siya noong ika- 2 ng Disyembre 1945 sa Tondo sa Maynila. Marami na siyang natanggap na parangal dahil sa kanyang mga panulat.

II. Uri ng Panitikan

-          Maikling Kwento ay isang uri o anyo ng panitikan na nagsasalaysay ng isang totoong pangyayari sa tunay na buhay.

III.  Layunin ng May – Akda

-          Layunin ng may akda na hikayatin ang mga mambabasa na unawain at buksan ang pananaw ng mga ito.

IV.  Tema o Paksa ng May – Akda

-          Ang pagsunod ng isang relihiyosong lalaki sa kanyang Diyos na isang babae upang mabuhay na muli.

V.   Tauhan o Karakter sa Akda

-          Relihiyosong lalaki

-          Kannon Sama – Diyosa ng awa

-          Mga pamilya at kaanak ng lalaki

-          Mga oni o demonyo

-          Ang pastol

-          Ang butihing pari

-          Ang senyor

-          Ang prinsesa

VI. Tagpuan o Panahon

-          Noong unang panahon sa Rokkaku-do sa Kyoto.

-          Bisperas ng bagong taon sa Modoribashi (isang tulay na daang pauwi sa bahay ng lalaki)

-          Sa palasyo at sa bahay ng lalaki

VII.  Nilalaman o Balangkas ng mga Pangyayari

-          Maayos at kawili-wili ang ang nagging takbo ng kwento. Nakakadala at nakakapanabik ang bawat eksena.

VIII.  Mga Kaisipan o Ideyang Taglay ng May-Akda

-          Ang kahalagahan ng pananampalataya at paniniwala sa Diyos ng isang tao.

IX.   Istilo ng Pagkakasulat ng Akda

-          Epektibo ang pagkakagamit ng mga salita, kahit na gumamit sila ng mga matatalinhagang salita upang tumugon at mas maunawaan ng mga mambabasa.

X.    Buod

-          Isang relihiyosong lalaki ang naninirahan sa Kyoto, madalas siyang pumupunta sa Rokkaku-do o dambanang heksagonal at bumibisita kay Kannon – sama ang diyosa ng awa upang mag-alay ng taimtim na panalangin. Bisperas ng bagong taon noon at naglalakad pauwi ang lalaki mula sa bahay ng isang kaibigan. Nang siya’y papatawid na sa Modoribashi ay nakarinig siya ng mga yabag ng tao na inakala niyang isang grupo ng opisyales kaya agad-agad siyang nagtago sa ilalim ng tulay. Sa pagtataka niya kung sino ang mga taong iyon ay bahagya siyang sumilip at nagulat sa kanyang nakita. Mga oni o demonyo pala ang naroroon at siya’y nakita at naging bilanggo ng mga ito. Sinabi ng isa sa mga oni na hindi siya maaaring kainin kaya’t pinagduduraan na lamang siya ng mga ito at saka iniwanan. Nagmadali siyang umuwi sa kanilang bahay ngunit tila hindi siya nakikita ni naririnig ng kanyang pamilya at kaanak. Dumaan ang bagong taon na nagmistulang araw ng trahedya para sa kanyang mga kaanak dahil sa kanyang pagkawala. Agad – agad siyang pumunta sa dambana ni Kannon – Sama upang humingi ng tulong. Sa kanyang pananampalataya ay hindi niya sinasadyang makatulog. Sa kanyang panaginip ay nakatagpo siya ng isang budistang pari at sinabi sa kanyang umalis siya ng dambana bukas ng umaga at sundin ang sasabihin ng kauna – unahang  taong kanyang makakasalubong. Nang siya’y magising ay maliwanag na kaya agad niyang nilisan ang dambana. Sa kanyang paglalakad ay nakasalubong siya ng isang pastol at naisip niyang iyon na marahil ang isinasaad ng budistang pari sa kanyang panaginip. Sumunod siya sa pastol at pumunta sila sa isang palasyo kung saan mayroong isang matanda ngunit may sakit na prinsesa ang tila malapit nang malagutan ng hininga. Sinabi ng  pastol na pukpukin niya ng martilyong kahoy ang ulo ng prinsesa, at sa bawat pag pukpok niya ay namimilipit naman sa sakit ang prinsesa. Nabahala ang mga kaanak ng prinsesa kaya nagpatawag ito ng budistang pari. Naghanda ng isang ritwal ang pari at ito’y kumanta upang itaboy ang mga masasamang espiritu. Habang nakikinig ang lalaking relihiyoso ay nabigla siya sa biglang pag – apoy ng kanyang suot na kimono kaya nagpagulong gulong siya sa sahig. Di naglaon ay namatay na ang apoy at lumabas ang kanyang kabuuan kasabay ng paggaling ng prinsesa. Himala na ituring ng mga taga – palasyo kaya’t nagpasalamat ang mga ito sa lalaki. Umuwi naman ito sa kanilang bahay at di matumbasang tuwa ang naramdaman ng kanyang mga kaanak nang siya’y makita. Sa kabilang banda ang pastol naman na tumulong sa lalaki ay nagsilbing misteryo sa mga tao hanggang ngayon ngunit pinaniniwalaang isa rin siyang kaluluwa.

Credits to: Jennifer Bayani

 Subscribe in a reader